şu anda dünyanın içine dahilim, fakat gönlüm bir mezar kadar harabe. artık insanların ıssız kuyularda ismimi haykırmasını istemiyorum. her seferinde birer birer aştım engelleri, kimisinde takıldım kaldım. hangi ân içinde olursam olayım sürekli bir kıyı aramaktayım. fakat o kıyıya varamadım. ne aradığımı hiç bilmedim. bu kıyıya her ulaşamayışımda kendime bir ilmek atıyorum. her arayışımın sonunda bir ilmek daha, bir ilmek daha. en sonunda çözülmez bir hâl alıyorum. zihnimi bulandırıyor bu dünya. bulanık zihinle geçerken bu yollardan, ne aradığımı bilmesem de sonuma olan inancımı hiç yitirmeden yürüyorum hep.
0 Yorumlar