bak, bir yıl geçmiş, neler oldu?
neler başardın, neler kaybettin, nasıl değiştin?
dost kaybettim, dost kazandım. yeni bir üniversite kazandım. kendime yeni kapılar inşâ ettim. gelip geçici kavgalardan geçtim, ebedi dostluklara eriştim. yepyeni insanlar dahil olmuş hayatıma, yetmemiş bir kısmı canım olmuş; bambaşka yollar, sorumluluklar çıkmış karşıma. bu yıl içinde hayatla çok kavga etmişim. buralardan göçüp gidesim çok olmuşta, işte hayatın ne getireceği belli olmaz deyip de yerimde kalmışım. yaşamak böyle bir şey, bu bilinmezlik sayesinde daha umutlu aslında her şey. içinde bulunduğun anı doyasıya yaşayıp gerisini zamana bırakmak lazım sanırım. bir gül kurusu ilişiyor gözüme, -masamın üstünde özene bezene sakladığım- gülümsüyorum. şimdi diyorum ki turgut uyar olsaydı burada bir susam gibi boyuna umudu yeşertmekten bahsederdi.. bu yıl içinde, hiç bir şeyi kontrolümüz altında tutamayacağımızı öğrendim, hayatın içinde doyasıya savrulmayı, bazı şeyleri kıra döke tamir etmeyi öğrendim. yalnız 1 şeyi öğrenemedim, bu gidişle öğrenemeyeceğimde. bu hayatta, 8 milyar insan içinde birbirine çarpmadan geçmeyi öğrenemedim. her geçtiğim yerde kendimden bir iz bıraktım. yaktım, yandım, bittim bu çelişkide. hangi çığlığın kuytusunda susmakta olduğumu bilemedim. benim sözcüklerim kayıp sanki bu aralar, bir yerlerde bir şeyler eksik, ama ben de bilmiyorum nasıl tamamlanır. Allah'tan ömrümün kalan kısmının, geçen kısmından daha hayırlı olmasını temenni ediyorum :)
belki bu yazıyı okuyan değerli insanlarla aynı kelimelerin altını çiziyoruz, aynı alıntılarda gülümsüyoruz. belki bir kitapla yakınlaştı dostluk bağımız birbirimize, belki bir iç döküş, bir söz; belki kocaman bir dostluk...
hiçbir şey olmasa dahi, başımızın üstündeki gök kesişim kümemiz. :)
iyi ki var böyle samimi mecralar.
0 Yorumlar